Ο πολυπολιτισμός σκοτώνει

Οι πολλαπλές επιθέσεις εναντίον ευρωπαίων αμάχων εκ μέρους «ισλαμιστών» από την Αφρική και την Ασία, αποδεικνύει ότι ο πολυπολιτισμός σκοτώνει. Η πολιτική πρόταση των Εθνικιστών σε ολόκληρη την Ευρώπη είναι η μόνη λογική, πρακτική και υλοποιήσιμη: Επαναφορά των Εθνικών συνόρων-Κανένας παράνομος μετανάστης στο ευρωπαϊκό έδαφος. Οι πολιτικές των μαρξιστών διεθνιστών και των καπιταλιστών διεθνιστών που έμπηξαν στην γη μας οι νικητές του Β’ Μεγάλου Ευρωπαϊκού Εμφυλίου, δίδουν στις μέρες μας τους δηλητηριώδεις καρπούς τους. Μαρξιστές και Καπιταλιστές στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ενεργούμενα του Μεγάλου Τρωκτικού και ιδιοτελείς κηφήνες ταϊσμένοι με τα αργύρια της προδοσίας, βάφουν ξανά τα χέρια τους με το αίμα των ίδιων των Λαών τους.

Με απόλυτη συνείδηση θυσιάζουν στον βωμό του κοσμοπολιτισμού το Συλλογικό συμφέρον, αυτό της επιβίωσης και ανάπτυξης των ευρωπαϊκών λαών μας, στο ατομικό, ωφελιμιστικό τους συμφέρον. Επιπλέον, επιτρέποντας την προσχεδιασμένη μεταναστευτική ροή από χώρες του Τρίτου Κόσμου, με σκοπό την αντικατάσταση του Ευρωπαϊκού πληθυσμού, γνωρίζουν ότι ενθαρρύνουν πράξεις βίας όπως αυτές στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες, την Νίκαια και το Βερολίνο. Δημιουργώντας κλίμα τρόμου και ανασφάλειας, σκοπεύουν να εξαναγκάσουν τους Ευρωπαίους να ζητήσουν οι ίδιοι την επιβολή της Παγκόσμιας Δικτατορίας με διακύβευμα την ασφάλεια του φυλακισμένου. Ως γνωστόν, τα τρωκτικά και οι υπηρέτες τους έχουν σαφή και διαρκή εμμονή στις «δημοκρατικές διαδικασίες» με τις οποίες θα επιδιώξουν να νομιμοποιήσουν την δικτατορική εξουσία τους.

Εάν θέλουμε να επιζήσει και να ελπίσει ξανά ο Ελληνικός λαός, και να ξαναγίνει μεγάλη και δυνατή η Ελληνική Πατρίδα, εάν θέλουμε να νικήσει ο Πολιτισμός την χυδαιότητα, τότε πρέπει να πάρουμε καίριες και ριζικές αποφάσεις τις οποίες χρειάζεται να υλοποιήσουμε άμεσα.

Οι Εθνικιστές, οι μόνοι που εκτός από την αντίληψη των καταστάσεων που θα ακολουθήσουν, έχουν και την θέληση και την δύναμη να υπερασπιστούν την ύπαρξη του Έθνους και της Ελληνικής γης μας, καλούνται να απαντήσουν σε μια διπλή πρόκληση στην οποία έχουν μόνο μία επιλογή: Να επιτύχουν. Χρειάζεται από την μια, να εργαστούν εντός του Συστήματος προς όφελος του Συνόλου, υπηρετώντας την Πατρίδα και τον Λαό, κι από την άλλη να αποστασιοποιηθούν από το Σύστημα, να χτίσουν τον δικό τους μικρόκοσμο στο περιθώριο αυτού του αρρωστημένου κόσμου που πεθαίνει.

Το φαινομενικά οξύμωρο κάνει το εγχείρημα να μοιάζει δύσκολο, είναι όμως και εφικτό και το μόνο σχέδιο που μπορεί να προστατεύσει την ευρωπαϊκή ομοφυλία από τον κίνδυνο του πλήρους αφανισμού της τον οποίον έχουν αποφασίσει τα διεθνιστικά κέντρα εξουσίας. Οι μικρόκοσμοι τους οποίους χρειάζεται άμεσα να δημιουργήσουμε, θα είναι οι θερμοκοιτίδες εντός των οποίων θα αναπτυχθεί με ασφάλεια και φροντίδα, ο νέος ευρωπαϊκός κόσμος, για να αναλάβει την αναγέννηση της Πατρίδας Ελληνικής και Ευρωπαϊκής, όταν ο παλαιός κόσμος θα έχει οριστικά, πραγματικά και ολοκληρωτικά χαθεί.

Έχουμε την Πίστη και την συνείδηση ότι αποτελούμε μέρος της Φύσεως με την οποίαν είμαστε οργανικά συνδεδεμένοι. Με αυτόν τον φυσικό κόσμο πρέπει να συνδεθούμε ξανά ώστε να επιτύχουμε την ίαση, την αποκατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος του Λαού μας. Καμία ελπίδα και καμία προσμονή στους Αριστερούς και Δεξιούς εθνομηδενιστές. Οι κρίσιμες εποχές που διανύουμε και η νέα Αυγή που έρχεται για την ήπειρο, τα έθνη και τον πολιτισμό μας, μέσα από το μαύρο κατακάθι της πολυπολιτισμικής κοινωνίας που ξεψυχά στο καζάνι της Παγκοσμιοποίησης, απαιτούν νηφάλιο σχεδιασμό, ατσάλινη θέληση και αισιόδοξη πρακτικότητα.

Η Επιθεώρηση Εργασίας μπαίνει στα χωράφια

Αυτό σε απλά ελληνικά μεταφράζεται σε επιτόπιο έλεγχο της απασχόλησης στα αγροτεμάχια.

Εξ όσων γνωρίζουμε μέχρι τώρα, οι απασχολούμενοι στα αγροτεμάχια ως εργάτες γης εργάζονται και πληρώνονται με εργόσημο. Ο εργοδότης, αφού συμφωνήσει την αμοιβή τους, καταβάλλει αυτά με τη μορφή του εργόσημου.

Απευθύνεται στα κοντινά ταχυδρομικά γραφεία ή στα γκισέ των τραπεζών ή ακόμη και με τη χρήση του internet banking, πληρώνει το συμφωνηθέν ποσό και παίρνει από τον υπάλληλο της τράπεζας ή του ταχυδρομείου το εργόσημο σε δύο αντίγραφα.

Ενα εξ αυτών το δίνει στον εργάτη, ο οποίος με τη σειρά του προσκομίζοντάς το στην τράπεζα οποία πληρώνεται τη συμφωνηθείσα αμοιβή. Το δεύτερο αντίγραφο ο εργοδότης αγρότης το προσκομίζει στον λογιστή του προκειμένου να καταχωριστεί στα βιβλία του και να αποτελέσει με τον τρόπο αυτόν τη δαπάνη η οποία θα του μειώσει τα καθαρά κέρδη.

Σύμφωνα με το άρθρο 74 του ν. 4144/2013, που αντικατέστησε τα άρθρα 20 και 21 του νόμου 3863/2010, υπάγονται υποχρεωτικά και οι απασχολούμενοι ως εργάτες γης και εργασίες καλυπτόμενες από την ασφάλιση του ΟΓΑ και τα οριζόμενα στο άρθρο 27 του ν. 2639/1998.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, για τους απασχολούμενους εργάτες γης, που περιστασιακά παρέχουν τις υπηρεσίες τους ως εργάτες γης, πρέπει οι εργοδότες τους να υποβάλουν χειρόγραφα τον Ενιαίο Πίνακα πρόσληψης προσωπικού στις αρμόδιες υπηρεσίες του ΣΕΠΕ και του ΟΑΕΔ, με την ένδειξη εκ περιτροπής εργασία. Τον πίνακα αυτό ο υπεύθυνος τον επιδεικνύει στον έλεγχο.

Γεννιούνται αρκετά ερωτήματα για τον τρόπο υλοποίησης των ανωτέρω:

• Οι εργάτες γης δεν είναι μόνιμοι στους παραγωγούς.

• Εχουμε γίνει γνώστες άπειρων περιπτώσεων όπου, ενώ ο παραγωγός είναι το πρωί στο τρακτέρ του και περιμένει να έρθουν οι εργάτες για να πάνε στο χωράφι, αυτοί δεν εμφανίζονται, για διάφορους λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλύσουμε. Τι θα γίνει στην περίπτωση αυτή;

• Ποιους θα καταχωρίσουμε στον πίνακα προσωπικού;

• Πότε θα συμπληρωθεί ο πίνακας προσωπικού; Το πρωί λίγο πριν από την έναρξη των εργασιών;

• Κι αν ακόμη αυτό ήταν εφικτό, ποιος θα τον παραλάβει στην Επιθεώρηση Εργασίας;

• Πιστεύει κάποιος στο υπουργείο Εργασίας ότι είναι εφικτό να γίνει αυτό;

• Γνωρίζουν στο Υπουργείο Εργασίας ότι δεν υπάρχουν μόνιμοι εργάτες γης στις περισσότερες από τις παραγωγές που καλλιεργούνται στη χώρα μας;

• Γνωρίζουν ότι αυτό είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει, όσο καλή διάθεση κι αν υπάρχει από τους παραγωγούς;

Κανείς δεν είναι υπέρ της παράνομης εργασίας. Ομως με τον τρόπο αυτόν δεν λύνεται απολύτως τίποτε. Η παράνομη εργασία δεν πολεμιέται με τον τρόπο αυτόν.

Μέχρι τώρα το ΙΚΑ δεν έμπαινε στα χωράφια, γιατί έλεγε ότι η απασχόληση είναι θέμα ΟΓΑ.

Τώρα, μετά τη δήλωση της κ. Υπουργού κι εφόσον αυτό το νομοθετήσει, ο καθένας ελεγκτής θα περνάει το αυλάκι και θα αρχίζει να γράφει. Κι επειδή κανείς δεν έχει πίνακα προσωπικού στον Επιθεωρητή Εργασίας, τα πρόστιμα θα πέφτουν «βροχή».

Δε νομίζω ότι αυτή είναι η λύση. Ισα ίσα , καλό θα ήταν να ξεκινήσουν από τις περιπτώσεις πολλών εργατών γης οι οποίοι για να μπουν στο χωράφι για εργασία απαιτούν να μην τους καταβληθεί εργόσημο, γιατί «έχουν συμπληρώσει ένσημα και αν βάλουν και άλλα, κινδυνεύουν να χάσουν τα επιδόματα». Αυτή η συναλλαγή αποτελεί πληγή στον κάμπο (και όχι μόνο), γιατί τα χρήματα που πληρώνονται οι παραγωγοί δεν μπορούν αν τα αποτυπώνουν ως έξοδα στα βιβλία τους.

''Στηρίζω την Ελλάδα''

Έλληνόψυχα αδέλφια ΠΡΟΣΟΧΗ!

Όσοι ενδιαφέρονται γνωρίζουν πολύ καλά τον τρόπο!

Όσοι κοιτούν την πρόσκαιρη βόλεψή τους γνωρίζουν πολύ καλά να βρίσκουν δικαιολογίες του τύπου "είναι ακριβά", "δεν υπάρχει ποικιλία" κ.λπ.

Η Ελληνική ΓΗ και η πρωτογενής παραγωγή προϊόντων της χώρας μας μπορούν να καλύψουν το 95% των αναγκών μας σε ΤΡΟΦΗ, ΕΝΔΥΣΗ και ΥΠΟΔΗΣΗ.

Τα Ελληνικά προϊόντα είναι αρίστης ποιότητος και για όσους γνωρίζουν πού να τα βρουν, έχουν και τις καλύτερες τιμές. 

Τα εισαγόμενα προϊόντα τροφίμων είναι αθλίας....
... ποιότητας και γεμάτα χρωστικές, χημικά αρώματα και συντηρητικά.

Μια βόλτα στην ΛΑΪΚΗ αγορά της περιοχής σας θα σας πείσει!

Μια βόλτα στο μπακάλικο ή στο κατάστημα τυροκομικών και αλλαντικών θα σας πείσει.

Η ποιότητα των Ελληνικών προϊόντων είναι απαράμιλλη και οι τιμές πολύ καλύτερες από τα πλαστικά εισαγόμενα φαγητά των πολυεθνικών!

Τα Ελληνικά ενδύματα είναι αρίστης ποιότητος και ουδεμία σχέση έχουν με τα εισαγόμενα που είναι όλα κινέζικα με ακατάλληλα χρώματα και φτιαγμένα με δεύτερης ποιότητος υλικά.

Υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες Ελλήνων παραγωγών και βιοτεχνών που χρειάζονται την στήριξή μας και αυτό είναι που χρειάζεται και η οικονομία μας για να στηριχθεί στα πόδια της και να υπάρχει ανάπτυξη και έξοδος από την οικονομική κρίση.

Η αλλαγή νοοτροπίας θα μας βοηθήσει να ξεπεράσουμε και την ηθική κρίση και την κρίση αξιών!

Ας στηρίξουμε τον συνάνθρωπό μας που παράγει ή εμπορεύεται Ελληνικά προϊόντα και ας τον παροτρύνουμε να απασχολεί και αυτός Έλληνες στην επιχείρησή του για να βοηθήσει και αυτός τον Έλληνα να ορθοποδήσει και να στηρίξει και αυτός με την σειρά του την οικονομία. Εν ανάγκη, ας μην στηρίζουμε όσους απασχολούν αλλοδαπούς!

Όσοι επαγγελματίες απασχολούν αλλοδαπούς στερούν όλα τα χρήματα των αποδοχών από την Ελληνική αγορά, δηλαδή, από την τσέπη όλων των επαγγελματιών, αλλά και από τις εισφορές του Κράτους.

Τα λεφτά των αποδοχών των αλλοδαπών φεύγουν ΟΛΑ στο εξωτερικό και λείπουν από το Ελληνικό νοικοκυριό!

Αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ φεύγουν κάθε χρόνο στο εξωτερικό, τα οποία θα κυκλοφορούσαν στην αγορά και θα υπήρχε κίνηση στα καταστήματα και ευημερία.

Αγοράζω και στηρίζω μόνο Ελληνικά προϊόντα και επιχειρήσεις!!!

Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!

Αρκεί να κάνουμε ΟΛΟΙ προσπάθεια!

Τρόφιμα, ένδυση, υπόδηση, τουρισμός, υπηρεσίες και Ελληνικά χέρια στις επιχειρήσεις!

Στα «κάγκελα» οι αγρότες της Κρήτης – Αποφασίζουν για κινητοποιήσεις

Στις επάλξεις βρίσκονται οι αγρότες της Κρήτης, συνεχίζοντας τον αγώνα τους μέχρι τα αιτήματα τους ναικανοποιηθούν από την ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης.

Για το λόγο αυτό συγκαλούν παγκρήτια σύσκεψη αγροτικών συλλόγων σήμερα στις 7 το απόγευμα στο παλιό Δημοτικό Σχολείο στις Αρχάνες.

Οι αγρότες του νησιού κατεβαίνουν και πάλι στους δρόμους για να στείλουν άλλη μια φορά το δικό τους μήνυμα στην κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο, εκφράζοντας την αντίθεση τους απέναντι στα σκληρά μέτρα, που εφαρμόζονται στους ίδιους και αφορούν στο ασφαλιστικό και φορολογικό σύστημα.

Το νέο σκηνικό «σύγκρουσης»: Το τέταρτο μνημόνιο που έρχεται ποιος θα το υπογράψει;

«Είμαστε έτοιμοι για μετωπική» δήλωσε ο γνωστός γραφικός Ζουράρις με αφορμή τα όσα λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ημέρες με την παροχολογία Τσίπρα και την αντίδραση των διεθνών τοκογλύφων.

«Μας σπρώχνετε σε εκλογές» λέγεται πως είπε ο Τσακαλώτος στους «θεσμούς» στην τελευταία συνεδρίαση του Eurogroup, ενώ οι συνήθως σκυφτοί συριζαίοι διαμήνυαν ότι «σιγά μην τους ρωτήσουμε κιόλας» αναφερόμενοι στους διεθνείς τοκογλύφους για τις εξαγγελίες Τσίπρα.

Το σκηνικό είναι εξόχως απλό στην αποκρυπτογράφησή του. Η μοναδική αληθινή παροχολογία που έγινε τις τελευταίες ημέρες είναι το πλεόνασμα της Βουλής που θα πάει στους λαθρομετανάστες.

Όλα τα υπόλοιπα είναι ένα σκηνικό ψεύτικης σύγκρουσης που στήνει ο Σύριζα, προσπαθώντας να περάσει την εικόνα εκλογολογίας. Αυτή η εικόνα θα χρησιμεύσει ώστε να φέρει τη ΝΔ προ των ευθυνών της και να την αναγκάσει να πει την αλήθεια, ότι δεν θέλει με τίποτα εκλογές.

Υπάρχει ένα τέταρτο μνημόνιο που έρχεται και η διεξαγωγή εκλογών σημαίνει ότι η Νέα Δημοκρατία θα κληθεί να βάλει την υπογραφή της σε αυτό. Από την άλλη πλευρά ο Σύριζα με την παροχολογία θα κοιτάξει να περισώσει τα ποσοστά του ετοιμαζόμενος για τον «δεύτερο γύρο» σε μερικά χρόνια.

Το αν θα γίνουν εν τέλει εκλογές θα το γνωρίζουμε σε μερικές ημέρες. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι υποσχέσεις Τσίπρα θα μετατραπούν σε προεκλογικά συνθήματα και αργότερα σε σκόνη, σε συμβιβασμό με τους διεθνείς τοκογλύφους.

Εκτός και αν δεν φτάσουν καν να γίνουν προεκλογικό σύνθημα αν η ΝΔ εκτεθεί για άλλη μία φορά βγαίνοντας στα κάγκελα και λέγοντας «συμφωνία να ‘ναι κι ό,τι να ‘ναι», όπως έκανε για την υπογραφή του Μνημονίου της αριστεράς, αποδεικνύοντας ότι είναι το κόμμα των διεθνών τοκογλύφων στην Ελλάδα. 

Σε κάθε περίπτωση πάντως ούτε "σύγκρουση" ετοιμάζουν οι συριζαίοι, ούτε τίποτα παρόμοιο. Ψάχνουν την επικοινωνιακή γραμμή για να υπογράψουν το τέταρτο μνημόνιο ή να μεταβιβάσουν αυτή την ευθύνη στους νεοδημοκράτες άτυπους συγκυβερνήτες τους. 

Ασφαλής πρόβλεψη: Ο Τσίπρας αρχικά θα κάνει μία σειρά εξαγγελιών. Ακολούθως θα "πιεστεί" από τους δανειστές και θα γεμίσουμε δημοσιεύματα καταστροφολογίας. Τέλος είτε θα οδηγηθούμε σε εκλογές, είτε θα γίνει πραγματικότητα η οικουμενική, είτε η ΝΔ θα αρχίσει να πιέσει για λήψη νέων μέτρων και "συνεννόηση" οπότε ο Τσίπρας θα υποχωρήσει για να μην καταρρεύσει η "κυβέρνηση της προόδου".

Η μάστιγα της παιδεραστίας

Είναι γνωστή η περίπτωση του εγχώριου κτήνους-παιδεραστή, ο οποίος πριν από λίγο καιρό καταδικάστηκε σε κάθειρξη 401 ετών, για τις κακοποιήσεις του σε βάρος 36 παιδιών. Η… πρωτοτυπία στην περίπτωση αυτή ήταν ότι ο καταδικασθείς προσπάθησε να δείξει μια… πολιτική πτυχή των πεποιθήσεών του, προβάλλοντας τον αντιρατσισμό και τον φιλελευθερισμό που τον διέπουν, σε συνδυασμό με έναν «μαχητικό» αριστερισμό και δηλώνοντας ότι οι ανωμαλίες του απέναντι σε ανήλικα παιδιά αποτελούσαν «πράξη ελευθερίας»!

Όλη η ουσία, όμως, τόσο της αθλιότητας του συγκεκριμένου διαφθορέα παιδικών ψυχών όσο και ενός ζοφερού μέλλοντος που προμηνύει η επιβολή της «πολιτικής ορθότητας», βρίσκεται σε κάποιες άλλες δηλώσεις του. Συγκεκριμένα, ο εγκληματίας αυτός δήλωσε εντελώς ξεδιάντροπα ότι δεν έκανε κάτι το οποίο «δεν ήθελαν τα παιδιά», ενώ επίσης υποστήριξε ότι «σε δέκα χρόνια οι ποινές του δεν θα έχουν καμία αξία», γιατί, όπως χαρακτηριστικά είπε, «θα είναι έτσι τα ήθη της κοινωνίας» και αυτό που έχει κάνει, δεν θα έχει καμιά σημασία! Γι’ αυτό, άλλωστε, υποστήριξε ότι «σε δέκα χρόνια η δίκη θα θεωρείται παρωδία»…

Θράσος και αναίδεια ενός ψυχανώμαλου; Ή μήπως ο διεστραμμένος αυτός τύπος «βλέπει μακριά», με τις τερατώδεις ορέξεις του να αποτελούν μια εικόνα από ένα εκφυλισμένο «πολιτικά ορθό» μέλλον; Μήπως, λοιπόν, έχουμε μια ακόμη επίδειξη «πολιτιστικού μαρξισμού», η οποία απλώς είναι ακόμη αρκετά νωρίς για να μπορέσει να κυριαρχήσει στην ευρύτερη κοινωνική αντίληψη; Μήπως είναι απλά θέμα χρόνου να θεωρηθεί η παιδεραστία ως μια ακόμη «ερωτική προτίμηση»; Για να μην νιώθει και αμηχανία η Άντα Ψαρρά, στην περίπτωση που επιχειρήσει να υπερασπίσει πάλι κάποιον κατηγορούμενο για παιδεραστία, όπως έκανε και με τον Νίκο Γεωργιάδη, τον πρώην(;) στενό σύμβουλο και συνεργάτη του Κυριάκου Μητσοτάκη…

Είναι γνωστή εδώ και χρόνια η προσπάθεια των παιδόφιλων στο εξωτερικό να διαμορφώσουν την ευρεία κοινωνική αντίληψη απέναντι στην συγκεκριμένη «σεξουαλική» πρακτική, η οποία ευτυχώς μέχρι τώρα εκλαμβάνεται όπως ακριβώς της αναλογεί: δηλαδή, ως μια βαθύτατα εγκληματική και διεστραμμένα νοσηρή πράξη. Γι’ αυτό, άλλωστε, πριν από αρκετά χρόνια στην Ολλανδία (πού αλλού;) άρχισε μια συστηματική προσπάθεια ηθικής νομιμοποίησης της παιδεραστίας.

Η αρχή έγινε με το μυθιστόρημα «Λολίτα» του Ναμπόκοφ, το οποίο αποτελεί την πρώτη λογοτεχνική έκφραση των παιδοφιλικών θέσεων. Για πρώτη φορά ο «ήρωας» ενός έργου, ο οποίος είναι παιδεραστής, δεν παρουσιάζεται ως διεστραμμένος, ψυχοπαθής ή διεφθαρμένος. Λίγα χρόνια αργότερα υπήρξε η δημοσίευση του έργου «Σεξ με παιδιά» από την Ολλανδική Ένωση για την Σεξουαλική Μεταρρύθμιση, ενός «κινήματος» για την σεξουαλική απελευθέρωση. Ζητήματα όπως η σχετικοποίηση της νοσηρότητας των συγκεκριμένων επαφών, η ένταξη των παιδόφιλων στην κοινωνία, η διαγραφή της παιδοφιλίας από την λίστα διανοητικών διαταραχών και η κατάργηση των ορίων ενηλικίωσης, επιχειρήθηκαν να αποκτήσουν ένα «επιστημονικό» υπόβαθρο, ώστε το επόμενο βήμα να ήταν η πολιτικοποίηση του ζητήματος. Αυτό οδήγησε το 1979 στην συλλογή υπογραφών για την νομιμοποίηση των συναινετικών σεξουαλικών επαφών μεταξύ παιδιών και ενηλίκων.

Η συλλογή υπογραφών παρέθετε τις υπογραφές οργανώσεων, όπως ο Ολλανδικός Σύλλογος για την Ενσωμάτωση των Ομοφυλοφίλων, η Ολλανδική Φεμινιστική Ομοσπονδία, στελεχών του Εργατικού Κόμματος (πλειοψηφούντος εκείνη την περίοδο κόμματος στο ολλανδικό κοινοβούλιο), του Δημοκρατικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, της Συνομοσπονδίας των Προτεσταντών Διδασκόντων, αλλά και μεγάλο αριθμό υπογραφών πανεπιστημιακών, ψυχιάτρων, ψυχολόγων, εκπαιδευτικών και αρκετών διασημοτήτων. Το επόμενο έτος (1980) ο σύλλογος προστασίας δικαιωμάτων ομοφυλοφίλων διακήρυξε ότι η υπόθεση των παιδόφιλων είναι συνδεδεμένη με αυτή των ομοφυλοφίλων, η απελευθέρωση των οποίων δεν θα ήταν ποτέ πλήρης, χωρίς την «απελευθέρωση των παιδιών και των παιδόφιλων».

Αντίστοιχα, στην Γαλλία είχαμε την ανάπτυξη της παιδοφιλικής «λογοτεχνίας» από συγγραφείς όπως οι Τόνι Ντιβέρ και Γκαμπριέλ Ματσνέφ, με τον πρώτο μάλιστα να βραβεύεται το 1973! Έχει ιδιαίτερη σημασία ότι το βαθύ περιεχόμενο και νόημα των έργων αυτών ενετάσσετο μέσα στην αποδοχή της παιδεραστίας και την μελλοντική προοπτική της και όχι απλώς στην δικαιολόγηση του συγκεκριμένου «γούστου». Τα έργα των Φουκώ, Σατελέ, Σερέρ και Χοκενζέμ ήταν μια απολογία, μια υπεράσπιση, της παιδοφιλίας.

Παρόλα αυτά, οι δομές των κοινωνιών αυτών, παρά την σταδιακή παρακμή του ηθικού τους υπόβαθρου, ήσαν ακόμα αρκετά δυνατές για να μπορέσουν να περιθωριοποιήσουν ξανά το απεχθές αυτό φαινόμενο. Ακόμα και οι περισσότερες οργανώσεις ομοφυλοφίλων αναγκάστηκαν να διαχωρίσουν απόλυτα την θέση τους από την νοσηρότητα της παιδεραστίας. Μπορεί οι συγκεκριμένες επιχειρήσεις προβολής παιδοφιλικών «ιδεών» να απέτυχαν εξαιτίας των ισχυρών λαϊκών αντιδράσεων, η εφιαλτική όμως ιαχή του εγχώριου ανώμαλου, ότι σε δέκα χρόνια οι ποινές του δεν θα έχουν καμία αξία και θα συνιστούν δίκη παρωδία, επειδή τα τότε ήθη της κοινωνίας θα συνάδουν με τις τωρινές πράξεις του, πρέπει να μας οδηγεί σε συνεχή εγρήγορση. Δεν μπορούμε, δυστυχώς, να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο το αισχρό φαινόμενο της παιδεραστίας να επιχειρήσει πιθανότατα την σταδιακή νομιμοποίησή του μέσα από άλλες πιο ήπιες μορφές προσέγγισης. ΖΗΤΩ Η ΝΙΚΗ! 

Βράζει και πάλι ο αγροτικός κόσμος: «Θερμό επεισόδιο» με βουλευτές του Σύριζα στο Κιάτο

Πέμπτη, 8 Δεκεμβρίου 

Εν όψει της ψήφισης των νέων μέτρων, αλλά και της νέας μνημονιακής συμφωνίας που υπέγραψε ο Σύριζα στο Eurogroup, οι συριζαίοι βρίσκονται και πάλι αντιμέτωποι με την Ελληνική Κοινωνία και επί του προκειμένου με τους Έλληνες Αγρότες.

Την ατυχή έμπνευση να καλέσουν τους αγρότες σε συζήτηση είχαν βουλευτές Κορινθίας του Σύριζα. Η συζήτηση δεν εκτυλίχτηκε όπως το περίμεναν και δεν είχαν ούτε 5-6 διμοιρίες των ΜΑΤ μαζί τους.

Οι αγρότες τους είπαν τα πράγματα με το όνομά τους, λέγοντας ότι τους καταδικάζουν σε θάνατο με τα μέτρα που ψηφίζουνε.

Δείτε το βίντεο:

Ο Εθνικισμός είναι το μέλλον

Στην μακραίωνη ιστορία της Ελλάδας βιώνουμε σήμερα ίσως την πιο κρίσιμη περίοδο, από θέμα εθνικής υπόστασης και φυσικής υπάρξεως ως λαός. Εγχώριοι και ξένοι δυνάστες, εκτελούν απαρέγκλιτα ένα σχέδιο εξόντωσης του ελληνικού λαού, εφαρμόζοντάς το κατά γράμμα κυρίως από το 1974 και εντεύθεν, δηλαδή κατά το αμαρτωλό καθεστώς της "μεταπολίτευσης". Σε καιρούς απόλυτης σήψης και παρακμής της ελληνικής κοινωνίας, ένα είναι το ερώτημα που απασχολεί κάθε σκεπτόμενο πολίτη που αγωνιά για το μέλλον το δικό του και των παιδιών του: Το τι μέλλει γενέσθαι και ποια θα είναι η κατάληξη όλης αυτής της καταστροφικής πολιτικής ;

Έχουν γίνει πάμπολλες αναφορές και αναλύσεις περί των "καμωμάτων" της αισχρής μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και των πτυχών αυτής που ολοκληρωτικά συνέβαλλαν στη σημερινή κατάντια της Πατρίδας μας. Δεν χρειάζεται κάποιος να έχει εντρυφήσει στις αρχές της οικονομικής θεωρίας για να αντιληφθεί το τι συμβαίνει στην κοινωνία μας. Δείκτες ανεργίας που ξεπερνούν το 24%, απόλυτη φτωχοποίηση των ελληνικών οικογενειών, λουκέτα σε επιχειρήσεις και ανελέητη φορολόγηση περιέχει η πολιτική που στηρίζουν όλα τα κόμματα του συνταγματικού τόξου. Μια κοινωνία που "βράζει" από εγκληματικότητα, ανασφάλεια και τρομοκράτηση των πολιτών, καθώς επίσης και ένα σχέδιο αλλοίωσης του πληθυσμού, με νέους να μεταναστεύουν σωρηδόν για εύρεση εργασίας, την υπογεννητικότητα να αποτελεί μια μάστιγα, τις χιλιάδες αυτοκτονίες και απ' την άλλη πλευρά ορδές λαθρομεταναστών να εγκαθίστανται σε κάθε γωνιά της ελληνικής γης, είναι μερικά γνωρίσματα της εποχής μας. Και ανάμεσα σε όλα αυτά, μια ισοπέδωση Αξιών, Ιδανικών και Παραδόσεων, ένας πόλεμος συνειδήσεων εις το όνομα ενός δήθεν ανθρωπισμού και μια συστηματική προσπάθεια αλώσεως του Εθνικού φρονήματος, συνθέτουν ένα τραγικό σκηνικό σε βάρος του ελληνικού λαού.

Ωστόσο με μια πιο προσεκτική ματιά διαπιστώνουμε πως οι εκάστοτε κοινωνικοπολιτικές εξελίξεις ανάγονται σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό πλαίσιο μέσα σε έναν πόλεμο συμφερόντων μεταξύ των κρατών. Αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε μπροστά σε μία παγκόσμια κατάρρευση ενός καπιταλιστικού συστήματος το οποίο το μόνο που κατάφερε είναι να επιβάλλει την αρρώστια του καταναλωτισμού στις κοινωνίες και να υποδουλώσει τους ανθρώπους στην κυριαρχία του χρήματος. Εστιάζοντας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι, είναι εμφανές πως η Ευρώπη από κοιτίδα Πολιτισμού, Αξιών και Ιδανικών, με επίκεντρο φυσικά την Ελλάδα, έχει γίνει ο πρωταρχικός στόχος της παγκοσμιοποίησης, για την επιβολή μιας παγκόσμιας διακυβέρνησης χωρίς Πατρίδες, χωρίς Θρησκείες, χωρίς Πολιτισμούς. Το ζήτημα της οικονομίας βεβαίως για το μοντέλο του Εθνικισμού δεν θεωρείται πρωτεύον, καθώς ένα Έθνος που έχει απωλέσει την εθνική του κυριαρχία, παύει να είναι ελεύθερο.

Οι πολιτικές εξελίξεις σε παγκόσμιο επίπεδο σηματοδοτούν ένα φαινόμενο καθόλου αρεστό στους δυνάστες των Εθνών. Την άνοδο του Εθνικισμού, η οποία δεν ήρθε ως αντίδραση ή ως παροδικό φαινόμενο, αλλά ως μια συνειδητή επιλογή, μια επιστροφή στα πατρογονικά ένστικτα και ως ένα ασφαλές καταφύγιο Ψυχών και Συνειδήσεων. Η ατελείωτη και συστηματική προπαγάνδα των ΜΜΕ και ο βρώμικος ρόλος της πολιτικής και καλλιτεχνικής "ελίτ" που διαβιεί εις βάρος του λαού, δεν καρποφόρησε και τρανό παράδειγμα αυτής, το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, αλλά και της ανάδειξης των εθνικιστικών δυνάμεων σε όλη την Ευρώπη.

Η παραπάνω ανάλυση αποτελεί μια μικρογραφία, μια σύνοψη των όσων έχουν συμβεί έως σήμερα σε όλα τα επίπεδα των εξελίξεων. Ένα όμως είναι το κοινό συμπέρασμα σε σχέση με μια αντίστοιχη εμπεριστατωμένη έρευνα και ανάλυση: οι διαπιστώσεις. Όποιος δεν αντιλαμβάνεται αυτές τις διαπιστώσεις τότε ή εθελοτυφλεί ή αποτελεί ο ίδιος μέρος αυτού του βρώμικου συστήματος. Συνεπώς από έναν κοινό τόπο ξεκινά η τοποθέτηση κάθε θεωρίας για την εξεύρεση λύσεων. Η εθνικιστική ιδεολογία που για χρόνια ήταν στο "απόσπασμα", ένεκα της κυριαρχίας του καπιταλισμού και του φιλελευθερισμού, πνέει ξανά στους αιθέρες της Ευρώπης. Παρόλη τη λυσσαλέα και επιθετική στάση των καθεστωτικών οργάνων, οι λαοί ξύπνησαν από τη ραστώνη και την γαλήνη της δήθεν ευημερίας και συντάσσονται μαζικά στις τάξεις των κομμάτων που αγωνίζονται για μία Ευρώπη των Εθνών. Το μέλλον από εδώ και στο εξής σίγουρα δεν προμηνύεται "ήσυχο" για την αστική τάξη που τόσο άνετα έμαθε να βολεύεται στον καναπέ και να δέχεται παθητικά κάθε ασέλγεια της Νέας Τάξης Πραγμάτων εις βάρος της Πατρίδας μας.

Ένα από τα συνθήματα που κυριαρχεί για χρόνια στο Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών αναφέρει πως "Ο καπιταλισμός είναι η δυστυχία μας", εκφράζοντας την για δεκαετίες αγωνία μιας μικρής μερίδας ανθρώπων για το μέλλον αυτής της χώρας. Τώρα που επήλθε η επιβεβαίωση των όσων επί χρόνια φώναζαν οι Εθνικιστές σε πλατείες και πεζοδρόμια, τώρα ήρθε η ώρα αυτό το σύνθημα να ξαναγραφτεί, αναγράφοντας: "Καπιταλιστές, ο Εθνικισμός θα γίνει ο εφιάλτης σας!".

Πεδίο Δόξης Λαμπρό λοιπόν ανοίγεται διάπλατα για όσους είναι αποφασισμένοι να δώσουν αυτόν τον αγώνα για την υπεράσπιση των Ιδεωδών του Έθνους και της Φυλής μας. Ο φόβος και η αγωνία που σήμερα διακατέχει μια ολόκληρη κοινωνία, θα μετατραπεί σε ελπίδα και αποφασιστικότητα, ενεργοποιώντας όλα εκείνα τα στοιχεία που κρύβονται στο γονίδιο του Έλληνα. Τότε θα αναγνωρισθεί το Δίκαιο και θα λάμψει η Αλήθεια κάτω από το φως της Χρυσής Αυγής του ελληνισμού και ακόμα και στους "δύσπιστους" της εποχής μας θα έρθουν στο μυαλό τα λόγια του μεγάλου μας φιλοσόφου Ν. Καζαντζάκη, επίκαιρα όσο ποτέ: "Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε; Πολέμα!"

Οι ιδεολογικές νεοπλασίες των ΜΜΕ

Αναρίθμητα και σε καθημερινή βάση είναι τα «κατορθώματα» των «υπηρετών της ενημέρωσης και της δημοκρατίας» των ελληνόφωνων ΜΜΕ. Αυτόκλητοι δικαστές και κριτές παντός επιστητού. Αυταρχικοί δικτατορίσκοι με a la carte τήρηση της δεοντολογίας. Απύθμενα θρασείς και επιθετικοί ενάντια σε όποιον τολμήσει να τους ασκήσει την παραμικρή κριτική. Μίσθαρνα όργανα του συστήματος, των κατοχικών κυβερνήσεων και της παγκοσμιοποίησης. Και ολετήρες κάθε εθνικού δηλαδή κάθε αληθινού στοιχείου του Ελληνισμού.

Δεν υπάρχει κανένα κακό από αυτά που συμβαίνουν σήμερα στην πατρίδα μας που να μην έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στη διάπραξή του. Αυτά είναι τα ελληνόφωνα ΜΜΕ σήμερα.

Το μόνο ίσως αληθινό και ανεπιτήδευτο στο χώρο της ποικιλώνυμης σαπίλας τους, είναι η ανησυχητικών διαστάσεων επικρατούσα αγραμματοσύνη. Με το μεγαλύτερο πρόβλημα να εντοπίζεται στην απίστευτη ανεπάρκεια του δημοσιογραφικού κόσμου στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Όλες οι υπόλοιπες στρεβλώσεις είναι επιτηδευμένες, σκοπούμενες και προφανώς υπαγορευμένες.

Ποιος μπορεί για παράδειγμα να θεωρήσει τυχαίο το ότι στα τόσα χρόνια ενασχόλησης των ΜΜΕ επί ζητημάτων λαθρομεταναστευτικού, δεν έγινε ούτε μια σοβαρή και εμπεριστατωμένη δημοσιογραφική έρευνα για το που βρίσκουν οι παράνομοι νεήλυδες όλα αυτά τα χρήματα (3000$-5000$ το «κεφάλι») που πληρώνουν στους Τούρκους δουλεμπόρους για να περάσουν στην Ελλάδα; Ερώτημα αυτονόητα κρίσιμο, καίριο και αποκαλυπτικό της αιτίας και του σκοπού αυτού του φαινομένου.

Η απάντηση σε αυτό το ερώτημα νοηματοδοτεί αυτόχρημα οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια και στάση στο φλέγον ζήτημα. Είναι αυτή που θα αποκαλύψει τα γενεσιουργά αίτια του προβλήματος και θα καθορίσει την ενδεδειγμένη αντιμετώπισή του.

Η μη απάντηση καθιστά έωλη κάθε συζήτηση για το μεταναστευτικό και κάθε συμπέρασμα ή ενέργεια είναι εξ’ ορισμού αυθαίρετη.

Πρόκειται δηλαδή για ζήτημα μείζονος σημασίας να ξεκαθαριστεί το αν πρόκειται για ένα «φυσικό φαινόμενο» το οποίο οφείλεται στα αυθόρμητα αντανακλαστικά και την ανεπηρέαστη επιλογή των ανθρώπων που μεταναστεύουν ή σε συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές οι οποίες σχεδιάζονται, συντονίζονται και υποστηρίζονται ποικιλοτρόπως από συγκεκριμένα κέντρα αποφάσεων, τα οποία χρησιμοποιούν τους μετανάστες ως «εργαλείο» αποβλέποντας σε συγκεκριμένα πολιτικά κέρδη.

Δυστυχώς η «ελεύθερη» δημοσιογραφία δεν επέλεξε μέχρι τώρα να διερευνήσει αυτό το ερώτημα. Αρκείται μόνο στο να μας δείχνει τα έκπληκτα και γεμάτα απορία μάτια των αθώων παιδιών που υποφέρουν τα πάνδεινα ή και πεθαίνουν ακόμη στο βασανιστικό αυτό ταξίδι, χωρίς να διευκρινίζεται όμως το αν κάποιοι εκμεταλλευόμενοι τη συναισθηματική φόρτιση που προκαλεί το θέαμα επιδιώκουν να πετύχουν στόχους παγκόσμιας κυριαρχίας.

Χωρίς να διευκρινίζεται το αν αυτοί που τους ωθούν στη μετανάστευση είναι οι ίδιοι που τους «ήπιαν κυριολεκτικά το αίμα», πρώτα με την αποικιοκρατία και στη συνέχεια με πολέμους κατακτητικούς με σκοπό τον «εκδημοκρατισμό» των χωρών τους. Οι ίδιοι που τώρα παριστάνουν τους ανθρωπιστές, επιχειρώντας δήθεν να στέρξουν τους εξαθλιωμένους μετανάστες. Αδιαφορώντας για τα βάσανα και τους θανάτους που προκαλούνται κατά τη μεταφορά. Για να μην πούμε ότι τους επιδιώκουν κιόλας αυτούς τους θανάτους για να δημιουργήσουν κλίμα συγκίνησης και κατευνασμού των αντιδράσεων στις χώρες διέλευσης και προορισμού.

Η συγκάλυψη όμως όλων αυτών των εγκλημάτων ουδόλως συνάδει με την έννοια της «ελεύθερης» και «δημοκρατικής» δημοσιογραφίας. Πρόκειται για μια δημοσιογραφία «εργαλειακή». Μια δημοσιογραφία συνένοχο και συνεργό εκείνων που εγκληματούν κατά της ανθρωπότητας.

Πάντως σε κάθε περίπτωση η φτώχεια και η δυστυχία των ανθρώπων που μεταναστεύουν, από μόνη της δεν αρκεί για να εξηγήσει το φαινόμενο. Απαιτούνται χρήματα, τα οποία οι ίδιοι δεν διαθέτουν και τα οποία προφανώς τους δίδονται μυστικά. Όμως η εξεύρεση, η διάθεση και η διακίνηση τέτοιων ποσών και μάλιστα με απόλυτη μυστικότητα, προϋποθέτει τη στενή συνεργασία πολύ ισχυρών οικονομικών παραγόντων, του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, μυστικών και κρατικών υπηρεσιών και πλήθος ΜΚΟ.

Αν πολλαπλασιάσει κάποιος τον αριθμό των εκατομμυρίων λαθρομεταναστών που έχουν περάσει τα τελευταία είκοσι χρόνια προς την Ευρώπη (από Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία κλπ) με τα ποσά που όλοι αυτοί πλήρωσαν για τη μεταφορά τους, το ποσό που προκύπτει είναι ιλιγγιώδες. Με τους πιο μετριοπαθείς υπολογισμούς υπερβαίνει τα πενήντα δισεκατομμύρια δολάρια. Άρα είναι προφανές ότι υπάρχει κρυφή χρηματοδότηση.

Επομένως δεν πρόκειται για μια αυθόρμητη αντίδραση κάποιων κατατρεγμένων. Οι δυστυχισμένοι άνθρωποι που υφίστανται τις απίστευτες ταλαιπωρίες δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι «ανθρώπινες ασπίδες» που χρησιμοποιεί ο νεοφιλελευθερισμός για να εισβάλλει στα εθνικά κράτη και να τα καταλύσει.

Αδιαφορώντας οι νεοταξίτες για τα δεινά και τις ανθρωπιστικές καταστροφές που προκαλούν επιδιώκουν να επιβάλλουν το ιμπεριαλιστικό τους όνειρο για έλεγχο και υποταγή ολόκληρου του πλανήτη, διαλύοντας τα εθνικά κράτη επειδή αυτά αντιστέκονται στην ισοπέδωση και τον εξανδραποδισμό. Αυτό εξυπηρετεί η λαθρομετανάστευση και για αυτό και την πραγματοποιεί ο νεοφιλελευθερισμός.

Για αυτό και όλα ανεξαιρέτως τα αριστερά κόμματα έχουν την τιμητική τους στα «τηλεκατευθυνόμενα» ΜΜΕ. Με τον αντεθνικό – διεθνιστικό τους λόγο συνδράμουν τα ληρώδη μυθεύματα της Νέας Τάξης καλυπτόμενοι πίσω από τις γνωστές φανφάρες περί ανθρωπισμού. Για τις υπηρεσίες τους φυσικά αμείβονται πλουσιοπάροχα από τους «φονιάδες των λαών», που τόσο «σκληρά πολεμούν».

Για τον ίδιο λόγο έχουν επίσης την τιμητική τους στα ΜΜΕ και οι οπαδοί της «ψευδονεοβυζαντινής σχολής» (μαζί με όλους τους ανθέλληνες διεθνιστές και αναρχικούς). Πρόκειται για κάποιους «διανοούμενους» οι οποίοι υποστηρίζοντας την άποψη ότι ο ελληνισμός μπορεί να ακμάσει μόνο υπό συνθήκες πολυεθνικής αυτοκρατορίας και καταλογίζοντας στο ελληνικό έθνος-κράτος κάθε κακοδαιμονία, ουσιαστικά συνδράμουν στην κατάρρευση και την κατάλυσή του, τασσόμενοι και αυτοί ουσιαστικά υπέρ της Νέας Τάξης με την οποία υποτίθεται ότι διαφωνούν. «Παραδόξως» και αυτοί επίσης αμείβονται πλουσιοπάροχα από τη «βαρβαρική δύση» την οποία κατηγορούν ότι κατέλυσε το Βυζάντιο.

Για αυτό δαιμονοποιούνται συστηματικά από τα ΜΜΕ όσοι αγαπούν την Πατρίδα τους και αντιστέκονται στα σχέδια του ιμπεριαλιστικού νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης.

Για αυτό και επιχειρούν να προσάψουν στους Ενεργούς Πατριώτες, δηλαδή τους Εθνικιστές τη «ρετσινιά» του μισαλλόδοξου και του ρατσιστή.

Η αλήθεια φυσικά είναι ακριβώς η αντίθετη. Διότι ο Εθνικισμός είναι η μόνη στάση ζωής που εδράζεται στο σεβασμό του δικαιώματος κάθε ανθρώπου να ζει ελεύθερος καθορίζοντας ο ίδιος τα της τύχης του, ζώντας εντός των ορίων του κράτους έθνους στο οποίο ανήκει.

Ο Εθνικισμός δεν επιβουλεύεται κανέναν. Δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση κατακτητική διάθεση εναντίον άλλων εθνών και επιβολή του δικού μας έθνους δια της βίας πάνω στους άλλους. Αυτά που αποδίδουν τα ΜΜΕ στον Εθνικισμό δεν είναι τα χαρακτηριστικά του Εθνικισμού αλλά του νεοφιλελευθερισμού-ιμπεριαλισμού, της σιωνιστικής παγκοσμιοποίησης.

Ο Εθνικισμός δεν είναι ξενοφοβικός προς τις άλλες κουλτούρες και τις άλλες φυλές όπως ισχυρίζονται οι επικριτές του, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Θεωρεί ως απόλυτα φυσιολογικό και αποδεκτό η κάθε φυλή, άρα και το κάθε Έθνος, να έχει το δικό του κράτος στα εσωτερικά του οποίου κανένας δεν έχει το δικαίωμα να παρεμβαίνει. Να έχει τη δική του «κουλτούρα» (πνευματική καλλιέργεια) και το δικό του πολιτισμό.

Ο νεοφιλελευθερισμός και οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης είναι εκείνοι που είναι ξενοφοβικοί και δεν ανέχονται τη διαφορετικότητα. Αυτοί είναι που επιδιώκουν να επιβάλλουν ομογενοποίηση των φυλών και την επικράτηση ενός πολιτισμού, μιας γλώσσας και μιας θρησκείας (την Πανθρησκεία) σε όλο τον κόσμο.

Ένας από τους πιο σημαντικούς θεωρητικούς του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης ο Αμερικανός Robert Gilpin τονίζει χαρακτηριστικά: «Οι διαφορετικοί πολιτισμοί δημιουργούν άνιση ανάπτυξη και η άνιση ανάπτυξη δημιουργεί προβλήματα ασφάλειας μεταξύ των λαών και πολέμους».

Αυτό υποτίθεται ότι πάει να διορθώσει η παγκοσμιοποίηση. Επιδιώκει να επιβάλει έναν ομογενοποιημένο τύπο ανθρώπου που να συγκεφαλαιώνει όλες τις κουλτούρες μαζί, ώστε να μην υπάρχουν τα σύνορα και οι πολιτισμικές διαφορές που κατά την άποψη της Νέας Τάξης γεννούν τους πολέμους. Έτσι πιστεύουν ότι θα επικρατήσει η παγκόσμια ειρήνη.

Απόλυτος μύθος δηλαδή η ανοχή στο διαφορετικό από τους νεοταξίτες παγκοσμιοποιητές, Επικυρίαρχους και κατά τόπους «τσιράκια» τους. Η αλήθεια είναι ακριβώς αντίθετη. Έχουν μίσος για κάθε διαφορετικό. Είναι μια θεωρία πραγματικά μισαλλόδοξη που βασίζεται στη βίαιη επιβολή ενός και μόνο πολιτισμού παγκοσμίως και στην εξάλειψη κάθε διαφορετικότητας.

Απόδειξη της βίαιης της μισαλλόδοξης και δολοφονικής φύσης του νεοφιλελευθερισμού είναι όλοι οι πόλεμοι των τελευταίων τριάντα ετών που έγιναν για την επιβολή της παγκοσμιοποίησης: Γιουγκοσλαβία, Γεωργία, Ιράκ, Αφγανιστάν, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία, «Αραβική Άνοιξη», «έγχρωμες επαναστάσεις» κλπ.

Στον αντίποδα αυτού του αίσχους, ο Εθνικισμός, θα μπορούσε να συνοψιστεί σε μια γνωστή για τους Έλληνες φράση, που λέει: «Δεν διεκδικούμε τίποτε ξένο δεν παραχωρούμε τίποτε οικείο». Χωρίς αυτό φυσικά να σημαίνει ότι ο Εθνικιστής παραιτείται από την αρχή των ιστορικών δικαιωμάτων και τη διεκδίκηση απελευθέρωσης των σκλαβωμένων πατρίδων. Ο Εθνικιστής δεν είναι επιθετικός και αναθεωρητικός προς τους γείτονές του, αλλά για αυτόν δεν υπάρχει χρονικό όριο απαλοιφής των ιστορικών του δικαιωμάτων από εδάφη που έχασε δια της βίας, πέραν του οποίου η βία συγχωρείται και η άδικη κατάληψη μεταβάλλεται σε νόμιμη.

Κανένας λοιπόν «ανθρωπιστής» δημοσιογράφος δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να διερευνήσει το καθοριστικής σημασίας ερώτημα της χρηματοδότησης της λαθρομετανάστευσης, το τόσο αποκαλυπτικό για τα αίτια και τους στόχους της τεράστιας αυτής μεταφοράς πληθυσμών. Αντίθετα επιδίδονται συστηματικά σε νεοπλασίες χαρακτηρίζοντας πρόθυμα ως ρατσιστές και μισάνθρωπους όλους εκείνους οι οποίοι ουδέποτε εξέφρασαν μίσος εναντίον άλλων ανθρώπων, φυλών ή εθνών. Αλλά αντίθετα σέβονται απόλυτα το δικαίωμά τους να ζουν ανεξάρτητοι εξουσιάζοντας οι ίδιοι τις ζωές τους και την τύχη των πατρίδων τους, διεκδικώντας όμως παράλληλα το δικαίωμα να εξουσιάζουν και αυτοί τη δική τους πατρίδα.

Μια καινοφανής νεοπλασία που «παίζει» πολύ τώρα τελευταία στα κανάλια των αγραμμάτων, στρεβλωτική και αυτή παραδοσιακών εννοιών των διεθνών σχέσεων και της ιστορίας, είναι ο «Εθνικισμός» του Ερντογάν. Κάποιοι άθλιοι που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι, αλλά δεν είναι τίποτε άλλο από διατεταγμένα τσιράκια ξένων μυστικών υπηρεσιών, πάνω στον υβριστικό τους οίστρο εναντίον του Εθνικισμού και στην προσπάθειά τους να τον δαιμονοποιήσουν ακόμη περισσότερο, χαρακτηρίζουν τις απειλές του Ερντογάν εναντίον της Ελλάδος ως «εθνικιστικό παραλήρημα».

Πληροφορώ λοιπόν τα μίσθαρνα όργανα των ξένων συμφερόντων ότι ο Ερντογάν είναι ισλαμιστής και σε καμμία περίπτωση Εθνικιστής, γεγονός που φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε στο ότι προσπαθεί να προσεταιριστεί πληθυσμούς αλλοεθνείς, προκειμένου να επιτύχει τους επεκτατικούς σκοπούς του. Όπως ακριβώς κάνουν, δηλαδή, οι τζιχαντιστές.

Για όλα αυτά όμως δεν φταίει κανένας Εθνικισμός παρά μόνον ο νεοφιλελευθερισμός και οι ισλαμιστικές τάσεις της Τουρκίας. Οι νεοφιλελεύθεροι αμερικανοσιωνιστές έφεραν τον Ερντογάν στο «τιμόνι» της Τουρκίας. Αυτοί τον στηρίζουν και τον κατευθύνουν και αυτοί υπαγορεύουν την επιθετική πολιτική της Αλβανίας σε βάρος μας. Ο νεοφιλελευθερισμός και όχι ο Εθνικισμός.

Να τι έλεγε ο πατέρας του ελληνικού εθνικισμού Ίωνας Δραγούμης για τον πολιτισμό και τα έθνη:

«Οι εθνικιστές δεν έχουν χωματική βουλημία. Στο διάβολο όλοι οι ιμπεριαλισμοί»

«Ποιος είναι ο τελικός προορισμός των εθνών; Ο πολιτισμός! Να ένα έργο άξιο για τα έθνη, έργο αληθινά ανθρώπινο. Να πως τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα. Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα. Δεν φθάνει όμως να είναι ένα έθνος πολιτισμένο, πρέπει να είναι πολιτισμένο και από δικό του πολιτισμό. Οι πολιτισμοί γεννιούνται ο καθένας σε κάποια πατρίδα, σε κάποια εποχή και σε κάποιο έθνος. Έξω από αυτά δεν μπορεί να σταθεί πολιτισμός».

«Μόνο εμείς, όσοι νοιώθουμε την δική μας την πατρίδα, μπορούμε να νοιώσουμε και των άλλων τις πατρίδες. Πρώτα πρέπει να νοιώσω τον εαυτό μου καλά, έπειτα καλά το έθνος μου και έτσι φθάνω στην ανθρωπότητα. Όσοι λένε πως είναι κοσμοπολίτες και δεν περνούν από όλα αυτά τα στάδια, δεν μπορούν να νοιώσουν την ανθρωπότητα».

Ίσως τελικά δεν είναι υπερβολικό αυτό που άκουσα να λέει κάποιος. Ότι δηλαδή το πρόβλημα των ΜΜΕ σε μεγάλο βαθμό έγκειται στο ότι η δημοσιογραφία στην Ελλάδα αναπτύχθηκε σε βάρος της... κτηνοτροφίας. Και ότι η πλειοψηφία των δημοσιογράφων κατάγεται επαγγελματικά από τον συμπαθή κλάδο των τσοπάνηδων.

Δεν το έχω ψάξει, αλλά σαν πρώτη διαπίστωση μπορώ να πω ότι είναι πράγματι γεγονός πως η εκρηκτική ανάπτυξη των ΜΜΕ, ιδιαιτέρως στη δεκαετία του ’80, συμπίπτει χρονικά με την κατάρρευση της κτηνοτροφίας στην Ελλάδα. Που απορροφήθηκαν επαγγελματικά όλοι αυτοί οι κτηνοτρόφοι, οι οποίοι κάποτε έβοσκαν «βοβάλες», όπως λέει και το γνωστό τραγούδι του Μηλιώκα; Ίσως θα ήταν ένα ενδιαφέρον αντικείμενο έρευνας η κοινωνική - καταγωγική προέλευση της πλειοψηφίας των δημοσιογράφων.

Ενδεχομένως η παντελής έλλειψη ηθικών αξιών-αντιστάσεων και ανοχή στον παράνομο και αντισυνταγματικό τρόπο λειτουργίας των ΜΜΕ, να εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από την πολύ χαμηλή κατά κεφαλήν τους καλλιέργεια. Ίσως όμως και να οφείλεται στο ότι πολύ πριν ξεπουλήσουν τον αυτοσεβασμό και την τιμή της επαγγελματικής τους δεοντολογίας έχουν συνήθως ξεπουλήσει στα παρασκήνια την ίδια την προσωπική τους τιμή και αξιοπρέπεια. Ίσως πάλι και να οφείλεται και στο ότι αυτοί οι άνθρωποι έμαθαν για πολλά χρόνια να ζουν παρασιτικά προσκολλημένοι σε ένα σάπιο και ξενόδουλο σύστημα εξουσίας.

Σε κάθε περίπτωση πάντως και αυτό το πρόβλημα θα μπορούσε να το λύσει μια Εθνική Κυβέρνηση. Οι Εθνικές Κυβερνήσεις δεν έχουν αδιέξοδα. Οι περισσότεροι από αυτούς-ές, τους εξαιρετικά εύρωστους-ες όπως μαρτυρά το παρουσιαστικό τους ανθρώπους της δημοσιογραφίας, θα μπορούσαν να βοηθηθούν να νοιώσουν ξανά τη χαρά της δημιουργίας, συνεισφέροντας τα μέγιστα στην ανάκαμψη της εθνικής οικονομίας με την επιστροφή τους στην πρωτογενή παραγωγή. «Οψόμεθα εις Φιλίππους».