Προστασία καλλιέργειας πατάτας από Περονόσπορο

Ο περονόσπορος είναι μια από τις σημαντικότερες ασθένειες της καλλιέργειας της πατάτας και οφείλεται στο μύκηταPhytophthora infestans. Το παθογόνο διαχειμάζει με τη μορφή μυκηλίου στους κονδύλους ή σε υπολείμματα της καλλιέργειας και δραστηριοποιείται την άνοιξη με επικράτηση κατάλληλων κλιματολογικών συνθηκών.

Παράγει σποριάγγεια τα οποία όταν βρεθούν σε υγρή φυτική επιφάνεια για πάνω από 24 ώρες και θερμοκρασία 15-25οC βλαστάνουν και μολύνουν. Ο μύκητας αναπτύσσεται ενδοκυτταρικά και σχηματίζει μυκήλιο και σποριάγγεια στους προσβεβλημένους ιστούς. Η ανάπτυξη του μυκηλίου μέσα στο φυτό ευνοείται από θερμοκρασίες 17-21οC και σχετική υγρασία μεγαλύτερη 95% για περίπου 8 ώρες, ενώ η παραγωγή σποριαγγείων απαιτεί θερμοκρασία πάνω από 10οC με συνθήκες υψηλής υγρασίας για περίπου 8 ώρες. Κυρίως η άνοιξη και το φθινόπωρο είναι περίοδοι που ευνοείται η εξέλιξη της ασθένειας.

Η ασθένεια εξαπλώνεται γρήγορα και μπορεί να καταστρέψει μια καλλιέργεια μέσα σε 1-2 εβδομάδες. Στα φύλλα αρχικά εμφανίζονται υποκίτρινες κηλίδες στην πάνω επιφάνεια του ελάσματος οι οποίες αργότερα γίνονται καστανόμαυρες, ενώ στην κάτω επιφάνεια του ελάσματος, στην περιοχή των κηλίδων, αναπτύσσεται λευκή ή σκούρα εξάνθηση. Στους βλαστούς εμφανίζονται καστανόμαυρες νεκρωτικές κηλίδες, ενώ στους κονδύλους σχηματίζονται καστανοπράσινες βυθισμένες κηλίδες και οι προσβεβλημένοι ιστοί παρουσιάζουν σπογγώδη υφή.

Η παρακολούθηση της ασθένειας στην καλλιεργητική περίοδο γίνεται με βάση τις κλιματολογικές συνθήκες και την παρουσία και ποσότητα του μολύσματος. Για την αντιμετώπιση της ασθένειας συνίστανται καλλιεργητικά και χημικά μέτρα. Οι ψεκασμοί γίνονται κυρίως προληπτικά για παρεμπόδιση της βλάστησης των σπορίων του μύκητα και μόλυνσης των φύλλων αλλά και θεραπευτικά για αναστολή της ανάπτυξης του μυκηλίου εντός των φυτικών ιστών. Οι επεμβάσεις συνήθως ξεκινούν λίγο νωρίτερα από το κλείσιμο των γραμμών της καλλιέργειας και επαναλαμβάνονται εφόσον απαιτείται 7-14 μέρες αργότερα. Απαραίτητη είναι η χρήση μυκητοκτόνων διαφορετικής χημικής ομάδας για αποφυγή ανθεκτικότητας. Καλλιεργητικά μέτρα που βοηθούν στην αντιμετώπιση της ασθένειας είναι και η χρήση υγιούς πατατόσπορου, η απομάκρυνση των φυτικών υπολειμμάτων, η αποφυγή εγκατάστασης της καλλιέργειας κοντά σε καλλιέργεια τομάτας που προσβάλλεται από την ίδια ασθένεια και αποτελεί πηγή μόλυνσης, η χρήση ανθεκτικών ποικιλιών κ.ά.