Η Γεωργία θεμέλιος λίθος της ανάπτυξης του Ελληνικού Έθνους

Ἡ Σοφία τῶν προγόνων μας εἶναι ἰσοδύναμη μέ τήν ἀλήθεια καί ἡ ἀλήθεια εἶναι διαχρονική. Ἐδῶ καί 2.500 χρόνια ὁ Σωκράτης μᾶς περιγράφει τήν σπουδαιότητα καί τήν βαρύτητα τῆς γεωργίας. Εἰς τό βιβλίον τοῦ Πλάτωνος «Πολιτεία», ὁ Σωκράτης ὅταν ἀρχίζει νά κτίζη τήν νέαν του πολιτεία του, ὡς πρῶτον θεμέλειον λῖθον τοποθετεῖ τόν γεωργόν, καί μετά μέ βάσιν αὐτόν ἀρχίζει ἡ ἐξάπλωσις ὅλων τῶν ἄλλων ἐπαγελμάτων.

Ἡ Ἑλλάς εἶναι ἡ πρώτη χώρα εἰς τόν κόσμον ὅπου ἐκδόθηκεν γεωργικόν σύγγραμμα: τά ἔργα καί ἡμέραι τοῦ Ἡσιόδου (8ος αἰών Π.Χ) εἶναι ἕνα διδακτικόν ἔπος μέ συμβουλάς πρός τούς γεωργούς. Πατέρας ὅμως τῆς γεωργικῆς ἐπιστήμης θεωρεῖται ὁ μαθητής τοῦ Σωκράτους, Ξενοφών(οἰκονομικός). Εἰς τό ἔργον αὐτό ἐμφανίζεται ὁ Σωκράτης νά πλέκη τό ἐγκώμιον τῆς γεωργίας μέ τά ἀκόλουθα λόγια: «Καλῶς δέ κἀκεῖνος εἶπεν, ὅς ἔφη τήν γεωργίαν τῶν ἄλλων τεχνῶν μητέρα καί τροφός εἶναι. Εὖ μέν γάρ φερομένης τῆς γεωργίας ἔρρωνται καί αἱ ἄλλαι τέχναι ἅπασαι, ὅπου δ΄ἄν ἀναγκασθῆ ἡ γῆ χερσεύειν, ἀποσβέννυνται καί αἱ ἄλλαι τέχναι σχεδόν τε κατά γῆν καί κατά θάλατταν».

«Καλῶς δέ τά εἶπεν ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος διά τήν γεωργίαν εἶπεν ὅτι εἶναι ἡ μητέρα καί τροφός ὅλων τῶν ἄλλων τεχνῶν. Διότι ἐκεῖ πού εὐδοκημεῖ καλῶς ἡ γωργία, ἐκεῖ ἀνυψώνονται καί ἐνδυναμώνονται καί ἅπασαι αἱ ἄλλαι τέχναι.  Ἐκεῖ δέ πού θά ἐξηναγκασθῆ νά μείνη ἡ Γῆ χέρσα (ἀκαλλιέργητος) ἐκεῖ ἐξαφανίζονται καί αἱ ἄλλαι τέχναι καί εἰς τήν Γῆ καί εἰς τήν θάλασσα»

Παρατηρόντας θά διαπιστώσωμεν ὅτι ὅλαι αἱ κυρίαρχαι δυνάμεις σήμερον ἔχουν ἀνεπτυγμένην γεωργίαν. Ἡ γεωργία εἶναι μιά σκληρή καί ἐπίπονος ἐργασία. Εἶναι δέ ἐπί πλέον καί ἐξαρτώμενη ἀπό τάς καιρικάς συνθήκας. Οἱ ἀσχολούμενοι μέ ἄλλας τέχνας, θά πρέπει νά ἔχομεν εὐλάβειαν καί σεβασμόν εἰς τούς γεωργούς. Ὅταν ἐμεῖς ἀπολαμβάνομεν τό λαδάκι  εἰς τό σπίτι μας, πέραν τῆς συγκομηδής τοῦ καρποῦ, ἔχει προηγηθεῖ μία ἐπίπονος ἀλλά καί ἀφανής  καλλιέργεια τοῦ εὐλογημένου δένδρου τῆς ἐλιάς, τό ὁποῖον ὁ γεωργός τό πωλεῖ σέ πολύ χαμηλή τιμή. Ὅταν ἐμεῖς ἀπολάμβάνομεν τά παραγόμενα ἀγαθά ἀπό τούς γεωργούς, ἔχει προηγηθεῖ σκληρή δουλειά χειμώνα καί καλοκαίρι.

Εἶναι δέ ἀδιανόητον ὁ γεωργός νά μήν ἔχη κέρδος ἐτησίως οὔτε τό 1/20 τῶν ἀμοιβῶν τῶν  (μεγαλοδιομοσιογράφων) οἱ ὁποῖοι ἀπό τά ζεστά καί λουστραρισμένα studio τούς κατακρίνουν. Δοθέντως ὅτι οἱ (μεγαλοδιομοσιογράφοι) ἀμοίβοντο μέ 370.000 ΕΥΡΩ καί πλέον ἐτησίως. Δηλαδή τό μεροκάματο τοῦ πόνου τῶν δημοσιογράφων ἦτο 1000 καί πλέον ΕΥΡΩ τήν ἡμέρα.